Doktor habilitowany architektury, profesor UJ.
Architekt (1966) i urbanista (Paris X 1972), Institut de l’Environnement, Centre de Recherche d’Urbanisme w Paryżu (1967-1973). 1980 -1991 Regionalny Dyrektor Studiów Rewitalizacji miast w Ruchu PACT ARIM we Francji. Po 1990 inicjował w Polsce prace nad kolejnymi ustawami o rewitalizacji (1-3); Prezes Stowarzyszenia Forum Rewitalizacji 2000- 2008; Ekspert URBACT 2006-2008; jest członkiem PK ICOMOS i Rady Naukowej Cittaslow International. Ważniejsze książki: Humanistyka a Projektowanie, Arkada 1992, O budowie systemu rewitalizacji dawnych dzielnic miejskich, KIN, Kraków 1996; Vademecum rewitalizacji – poradnik, Municypium, Warszawa, 2000; Rewitalizacja we Francji - zarządzanie przekształceniami obszarów kryzysowych w miastach, IRM, Kraków 2009. Kierownik Zakładu Polityki Społecznej i Rewitalizacji Miast w Instytucie Spraw Publicznych UJ.

Cittasow - Światowa Sieć Miast Dobrego Życia - aspekty turystki kulturowej na tle założeń oraz kryteriów tego Ruchu

Sieć Miast Cittaslow powstała we Włoszech w latach 90. W 2013 r. grupuje ponad 170 miast na całym świecie, najwięcej w Europie ale również w Azji. Polska Krajowa Sieć Cittaslow jest konsekwentnie budowana dzięki inicjatywie Urzędu Marszałkowskiego w regionie Warmii i Mazur.
Ruch Cittaslow w swym Manifeście odwołuje się do wartości życia miejskiego – wysokiej jakości urbanistycznej, których wielkie miasta nie potrafią już zapewnić. Te wartości są „drugą szansą” miast małych i średnich, które nie rozwinęły się w XX wieku. Posiadają jednak wielowiekowe tradycje i pozostałości dawnej świetności. Reprezentują wartości kulturowe i potencjał endogeniczny, kulturę i kompetencje mieszkańców. Mozolnie budują miejsca pracy w dziedzinach, które są oparte na specyficznych zasobach: wartości krajobrazowe, rzemiosło, nieuciążliwy, drobny przemysł np. obróbka drewna, gastronomia regionalna, lecznictwo, rolnictwo, turystyka. Przyciągają też - w początkach XXI wieku – artystów, niekiedy przedstawicieli rzemiosła artystycznego oraz turystów.
Robią to lepiej lub gorzej, ale w stałej trosce o środowisko, o wykorzystanie odnawialnych źródeł energii, oszczędność energii… Stają się tym samym miejscami rozwoju specyficznych, innowacyjnych wartości infrastrukturalnych i technicznych. Budują lub wykorzystują na nowo istniejącą spójność społeczną, która przetrwała tam lepiej niż w wielkich miastach. Oparte o swe tradycje, nie są to więc miasta arrière-garde, epigoni skazani na zanik, wręcz przeciwnie. Ich innowacyjność niekoniecznie jednak przekłada się na wysoki wskaźnik PKB na głowę mieszkańca. Referat omawia kryteria i wskaźniki opracowane dla doskonalenia jakości miast w ruchu Cittaslow, ich uznanie w instytucjach międzynarodowych oraz poszukiwania wspólnoty celów z programami Unijnymi na lata 2014-2020.