Inżynier, doktor habilitowany, jest absolwentem Politechniki Zielonogórskiej oraz Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Obecnie pracuje jako adiunkt na Wydziale Turystyki i Rekreacji Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Jego zainteresowania naukowe obejmują szerokie spektrum zagadnień związanych w organizacją i zarzadzaniem turystyką i rekreacją (a zwłaszcza atrakcjami turystycznymi) a także chroną dziedzictwa naturalnego.
Jest autorem ponad siedemdziesiąciu publikacji z zakresu zarządzania atrakcjami turystycznymi, interpretacji dziedzictwa i uwarunkowań aktywności turystyczno-rekreacyjnej oraz takicek jak: Atrakcje turystyczne: koncepcje, stan, determinanty zadowolenia osób zwiedzających, Heritage Interpretation, The Determinants of Satisfaction of Touris Attraction's Visitors, Uwarunkowania aktywności żeglarskiej a także współautor podręcznika Krajoznawstwo. Teoria i metodyka. Jest właścicielem Biura Turystyki Aktywnej ACTIVE (www.active-sails.pl)

Zarówno jakość usług, miejsc oraz doświadczeń turystycznych jak ich autentyczność cieszą się się ostatnio sporym zainteresowaniem teoretyków i praktyków turystyki. Dla wielu z nich pojęcia te są nawet synonimiczne. Można jednak zaważyć, że w wielu przypadkach dbałość, o jakość usług wyklucza autentyczność doświadczeń turystycznych i vice verso. Dzieje się tak z powodu utowarowienia, standaryzacji i inscenizacji miejsc turystycznych i wydarzeń kulturalnych, które to działania s konieczne dla zapewnienia wysokiej, jakości usług. Wieloznaczność rozumienia pojęcia autentyczności a także różnorodne sposoby określania, jakości powodują dodatkowe komplikacje przy próbie odpowiedzi na postawione w tytule pytanie.
W artykule przedstawiono dyskusje stale niejednoznacznego pojęcia autentyczności (obiektywnej, subiektywnej i konstruktywistycznej) a także różne spojrzenia na problematykę jakości w turystyce.
Podjęto próbę odpowiedzi na pytania: czy staranie o zapewnienie wysokiej jakości usług turystycznych musi oznaczać utratę autentyczności miejsc, wydarzeń i doświadczeń turystycznych?
Problematykę zilustrowano za pomocą przykładów polskich oraz zagranicznych. W podsumowaniu sformułowano szereg zaleceń dotyczących dbałości o zachowanie autentyczności w interpretacji dziedzictwa, w hotelarstwie, przy organizacji imprez turystycznych i wydarzeń kulturalnych oraz w ochronie i konserwacji dziedzictwa naturalnego i kulturowego.