Absolwentka etnologii i antropologii kultury (2005) oraz kulturoznawstwa (2006) na Uniwersytecie Jagiellońskim. Ukończyła podyplomowe studia Ekonomia społeczna (2008) na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie (tytuł pracy: Rola instytucji ekonomii społecznej w turystyce kulturowej) oraz Akademię Dziedzictwa (2009) przy Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie (tytuł pracy: Analiza potencjału szlaków kulturowych. Przykład – Małopolska).

Od 2010 zarządza serwisem Szlaki Małopolski (www.szlakimalopolski.pl), od 2011 koordynuje Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego (www.dnidziedzictwa.pl), obie inicjatywy są realizowane w Małopolskim Instytucie Kultury w Krakowie.

„W taki sposób zobaczyć je możesz tylko raz” – prezentacja zabytków niedostępnych

Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego to jedno z największych wydarzeń kulturalnych w Małopolsce. Podczas XV edycji zaprezentowano zwiedzającym ponad 200 obiektów. Wiele z nich to zabytki nieudostępnione na co dzień do zwiedzania – pełniące inne funkcje niż turystyczne czy kulturalne.

Jednak to właśnie tego typu zabytki cieszą się największym zainteresowaniem turystów, zgodnie z zasadą, że to co niedostępne dla wszystkich jest najbardziej atrakcyjne.

Obiekty trudno dostępne lub niedostępne wcale (zabytki będące w rękach prywatnych, zakłady pracy i inne placówki), prezentowane podczas Dni Dziedzictwa, przyciągają co roku zwiedzających, którzy mają jednorazową i niepowtarzalną możliwość obejrzenia właśnie takich zabytków. Miejsca te stają się atrakcją, nierzadko większą niż zabytki dysponujące pełną ofertą turystyczno-kulturalną, ale na co dzień dostępne.

W moim wystąpieniu chciałabym poruszyć kwestie dotyczące prezentacji zabytków na co dzień zamkniętych, które nie pełnią funkcji turystycznej.
Kim są odbiorcy takiej oferty?
Jakie jest jej znaczenie w sektorze turystyki kulturowej?
Jak stworzyć taką ofertę?
I czy warto?